Çocuklarda İlkokul Eğitimi ve Fişleme

Hayatın en güzel zamanları dediğimiz çocukluk dönemi en unutulmaz ve en keyifli dönemlerden ibarettir. Anne ve babanın kanatları altında yer alan çocuklar ev ortamındaki sıcak ve sevgi dolu ortamdan yepyeni bir ortama geçiş yaparlar. Okul, çekingen tavırlarla onların ilk adımlarını attığı eğitim kurumudur. Etrafı süzen gözlerle tanımlamaya ve anlam yüklemeye çalışarak çözmeye çalışırlar. Başka başka çocukların varlığı biraz endişelendirir ama meraklı gözlerle izlemeye devam ederler. Bu onların yaşamında yeni bir adım olacaktır. Burası anne ve baba okulundan itibaren eğitimin ve öğrenimin yapılacağı yeni bir yerdir. Bu aşama hem ebeveynler hemde çocuklar için çok önemli ve zorlu bir bölümdür. Çocuğun olduğu kadar anne ve babanın da adaptasyonu çok önemlidir. Artık anne ve babanın dışında birileri daha çocuklarına ne yapacağı ve nasıl yapacağı ile ilgili talimatlar verecektir. Burası aslında hayata karşı çocukların esas duruşunun şekillendirildiği yer olarak nitelendirilmelidir. Bu aşamada ilk tespitler ve davranışlar çok önemlidir. Çocuğun yalnız olmadığı, bu yola beraber çıkıldığı ve yaşanılan durumun ortak paylaşıldığı çocuğa yansıtılmalıdır.

Ebeveynler tarafından çocukların okul sürecindeki kişisel gelişimleri dikkatli bir şekilde takip edilmelidir. Başlangıçta oluşabilecek tahribatların önüne geçilmelidir. Duygusal olarak bir ayrılık olmadığı çocuğa ifade edilmelidir. Bunun yanı sıra öğretmenleri ile sürekli bir iletişim halinde bulunulmalı ve uyum süreci yakından takip edilmelidir.

Yukarıda anlattığımız durumların yanı sıra; okul ve öğretmenlerin ilgi ve alakaları, eğitim ve öğretim metodları da çok önemlidir. Hemen hemen çoğumuz ilk öğretmenimizin adını hatırlarız. Çünkü yaşamımızın içerisinde çok güzel bir yer kaplar ve unutmayız. Bu yüzden bu aşamalar çocuklar için hayatlarının geri kalanının inşası için çok önemlidir.

Almanyanın Dusseldorf şehrinin Wuppertal kasabasında uygulanan bir yöntem ilgimi çekti ve sizinle paylaşmak istedim. İlkokul öğrencilerine yönelik öğretmenlerin uyguladığı bir sistemi anlatmak istiyorum. aşağıda gördüğünüz şablon öğretmenler tarafından hazırlanmakta ve her gün çocuğun tavır ve davranışlarına göre  işaretlenmektedir. Sarı, kırmızı ve yeşil olarak işaretlenmek üzere oluşturulmuş üç daire var. O gün çocuk haşarılık yapmış ise kırmızı, normal davranışlar sergilemiş ise sarı çok olumlu ve başarılı davranışlar sergilemiş ise de yeşil renk ile boyanıp anne ve babaya gösterilmesi ve imzalatılması için gönderiliyor. Bu sayede anne ve baba çocuklarının okuldaki davranış durumu hakkında bilgi sahibi oluyorlar. Bunun dışında ayrıca çocuk okulda aşırılık veya yaramazlık yaptığında öğretmen aileye kırmızı kart gönderiyor. Bu kartta çocuğun yaptığı yaramazlık ayrıca belirtiliyor. Üç kırmızı kart alan çocuk disipline sevk ediliyor. Başta ceza ve ödül gibi görünen bu sistem aslında bir nevi fişleme veya yaftalama olarak ortaya çıkıyor. Bunun çocuk eğitimi ve gelişimi için ne kadar faydalı olduğu tartışılır. Bu uygulamanın sadece o okulda mı yoksa ülke genelinde bir çok okulda mı uygulandığı hakkında bilgi sahibi değiliz. ancak arkadaşları arasında sürekli fişlenen çocuklar duygusal olarak çöküntü yaşayabilirler. ayrıca dosyalarına kaldırılan bu kartlar nedeniyle bir sonraki öğretmenlerine kendilerini yeni baştan tanıtma şansları olmayacağından önyargılı bir bakış açısıyla tanınmalarına neden olacaktır. Yaramazlık ve haşarılık bir çok çocuk için olabilecek normal şeyler iken bunu kartlarla yasalaştırmak ileride suç kavramını basitleştirmesine ve kendisini diğer arkadaşlarından ayrı görmesine neden olur. elbette eğitim ve öğretim esnasında bir çok sorun ortaya çıkabilir ancak önemli olan çocukların arkadaşlarından kendisini ayrı veya farklı hissetmemesini sağlamaktır. Verilen cezalar çocukları teşhir edecek yada fişleyecek şekilde olmamalıdır.

Muzaffer Karakuş

#eğitimveöğretim

#çocukgelişimi

#çocuksağlığı

#etkilieğitim

#pedogjikformasyon

#pedagog

#cezaveeğitim

#ödülveeğitim

#bilmendefaydavar